Kişinin yasevimliığı maşer içinde değeri olan , kapasite, idare ve diğer davranış biçimlerini vüruttirdiği proseslerin tümüdür.
Terbiye, önceden saptanmış esaslara gereğince insanoğluın davranışlarında belli vürutmeler esenlamaya yarayan planlı etkisinde bırakır sürecidir.
Terbiye; bireyin davranışlarındaki yaşantısı kanalıyla kasıtlı olarak ve isteyerek değanlayışme meydana getirme sürecidir.
Görüldüğü kabilinden eğitimin bir çok teşhismı mimarilabilmektedir. Ancak, günümüzde çoğunlukla yeğleme edilen teşhism:
“Kişinin davranışında, kendi yaşantısı kanalıyla ve kasıtlı olarak matlup yönde( eğitimin lakinçlarına yarar ) değanlayışme meydana getirme sürecidir.” Şeklindedir.
Bu aşinalık gereğince;
· Terbiye bir prosestir.
· Terbiye sürecinde, bireyin davranışlarının matlup yönde değanlayıştirilmesi lakinçlanmaktadır.
· Davranışlarındaki değanlayışme kasıtlı olarak gerçekleştirilmektedir.
· Terbiye sürecinde bireyin kendi yaşantıları esastır.
EĞİTİMİN SÜRECİ
Eğitimin üç ana öğesi vardır.
1. Yalnızç
2. Öğretme ve öğrenme etkinlikleri
3. Değerlendirmeler
Terbiye lakinçla adım atar, öğretme-öğrenme etkinlikleriyle devam değer ve kıymetlendirme ile son bulur. Sürecin bu mantığı umum kültürler kucakin ayrımsızdır. Yalnızçların içeriği ve öğrenme kucakin kullanılan öğretme yöntemleri kültürden kültüre gereğince değanlayışebilir, fakat sürecin doğası değanlayışmez.
Terbiye kapsamı ve teşhismlanması açısından çok geniş bir kavramdır. Gün süresince birbir hayli filozof ve eğitimci, eğitimin ne başüstüneğuna değgin farklı farklı teşhismlamalarda bulunmuştur. Günümüzde ise eğitimin onaylama edilen ölçünlü teşhismı şudur: Terbiye, bireyin davranışlarında kendi yaşantıları kanalıyla kasıtlı olarak istendik davranış değanlayışikliği meydana getirme sürecidir. Bu teşhismlama ekseninde eğitimin genel hatları çizilebilir. Bu teşhismlamanın içinde eğitime değgin bazı önemli kavramlar vardır. Özellikle “kendi yaşantıları kanalıyla”, “kasıtlı olarak”, “istendik davranış değanlayışikliği” ve “süreç” kabilinden kelimeler eğitimin temel taşlarıdır.
Terbiye, âdemoğlu kucakin ömür boyu devam fail bir prosestir ve davranışlarda başkalık meydana getirir. Bu davranış değişimleri ise bireyin kendi tecrübelerine dayanır. Davranış değişimleri istendik şu demek oluyor ki beklentilere ve hedeflere yarar olabileceği kabilinden istenmedik yönde de vürutebilir. Terbiye sürecinin anlayışletilmesi ise kasıtlı şu demek oluyor ki programlı ve programlı olabileceği kabilinden vürutigüzel de olabilir. Kasıtlı olarak yapılan eğitime formal eğitim, vürutigüzel yapılan eğitime ise informal eğitim denir. Elan açıklayıcı bir örnek verirsek mektep, dershane, eğitim merkezleri kabilinden mekânlarda maruz eğitim formal; bireyin kendi çevresinden edinmiş olduğu ve planlı programlı olmayan eğitim ise informal eğitidir. Kısaca eğitim yalnızca okullardaki öğrenmelerle sınırlı değildir.
Terbiye Türleri
Terbiye türlerine gereğince sınıflandırıldığında formal ve informal eğitim tamamlanmak üzere dü tür ortaya çıkar. Formal eğitim okullarda ya da kurumlarda belli bir maksat ve yetişek çerçevesinde gerçekleştirilir ve bu eğitim tipinin belli bir amacı vardır. Bu düzende eğitim süreci idari bir ekip ve eğitmenler aracılığıyla planlanır. İnformal eğitim ise kendi kendine vüruten hesapsız ve programsız yapılan eğitimdir ki can bu eğitimi sosyal çevresinden gizil olarak edilir.
Terbiye Sistemi
Terbiye, bir yöntem olarak ele tuzakındığında ise eğitim sisteminin üç ana ögesi bulunmaktadır: Bunlar kaynaklar, prosesler ve çıktılardır. Kök; eğitimin beslendiği öğretmen, öğrenci, yapı, tesisat, maliyet, personel kabilinden fiziksel unsurlardır. Müddetç; mektep içinde meydana gelen dersler, öğrenme yaşantıları ve öğüt aktiviteleridir. Çıktılar ise bireyde marifet, yeterlilik, mezuniyet, imtihan mealları kabilinden matlup davranış değanlayışiklikleridir.